Dary Anioła Miasto Kości. Książka vs Film

 

                                                                                   

   

Dary Anioła Miasto Kości to pierwszy tom bestsellerowej serii Cassandry Clare sprzedanej w Polsce w ilości ponad 100 tysięcy egzemplarzy. Seria była pisana z myślą o starszych czytelnikach, a pomysł skierowania jej do młodszych osób narodził się przypadkiem. Gdy Clare zmieniła wiek bohaterów, zdecydowała, że chce opowiedzieć historię o osobach w najważniejszym okresie ich życia, pomiędzy dorastaniem a dorosłością, gdzie trzeba zadecydować kim się chce być, a nie myśleć nad tym, kim się już jest. Zmiana wieku docelowego czytelnika spowodowała, że jej seria stała się jedną z najpopularniejszych na świecie.

Cassandra Clare a właściwie Judith A. Rumelt zaczynała swoją przygodę z pisarstwem między innymi poprzez publikacje swoich blogów o tematyce związaną ze światem „Harry’ego Pottera” oraz „Władcy Pierścieni”, dzięki którym zyskała popularność.

Dary Anioła: Miasto Kości miał swoją premierę w 2013 roku. Twórcy filmu wykorzystali nie tylko tom pierwszy z serii Cassandry Clare, ale również wypowiedzi bohaterów z kolejnych tomów oraz zmienili koncepcje niektórych scen. Jako przykład możemy wziąć zakończenie filmu, które zostało całkowicie zmienione.

Być świadkiem morderstwa – to przeżycie, które pozostawia w psychice ślad na całe życie. Clary Fray wiedze życie normalnej, nieco zbuntowanej nastolatki. Gdy jednak pewnego razu w klubie staje się świadkiem bezwzględnego morderstwa popełnionego przez trzech nastolatków na ich rówieśniku, jej dotychczasowa rzeczywistość kompletnie się rozpada.

Kilka różnic, jakie wystąpiły między książką a filmem:

• Clary w książce będąc w Pandemonium, widziała, jak łowcy zabijają demona (niebieskowłosy chłopak), gdy ruszyła zaciekawiona za nim do magazynu, w którym się schowała zza słupem. W filmie nastąpiło to trochę inaczej. Clary od początku obserwowała niebieskowłosego chłopaka, który poszedł za ubraną na biało Isabelle do bardziej ustronnego miejsca w klubie, które od parkietu oddzielone było świecącą siatką lampek. Stojąc po jej drugiej stronie, zauważyła parę i przyglądała jej się z zaciekawieniem. Po chwili doszło do zabicia demona, którego obserwowała dziewczyna.

• Clary zabrała Jace'owi Sensor i dzięki temu przeżyła w walce z Pożeraczem. Nie zostało to ukazane w filmie.

• W książce Simon podczas imprezy u Magnusa zmienił się w szczura. Nie zostało to ukazane w filmie.

• W filmie do Hotelu Dumort, aby ratować Simona przybyła cała czwórka a w książce natomiast tylko Clary i Jace.

• W książce Jace będąc z Clary ukradł wampirom motor napędzany demoniczną energią (do pozostałych nalał święconej wody), w filmie nie miało to miejsca.

W rolach głównych wystąpili:

• Lily Collins - Clary Fray
• Jamie Campbell Bower - Jace Wayland
• Kevin Zegers -  Alec Lightwood
• Robert Sheehan - Simon Lewis
• Jemima West - Isabelle Lightwood
• Jonathan Rhys Meyers - Valentine Morgenstern
• Jared Harris - Hodge Starkweather
• Lena Headey - Jocelyn Fray

Po przeczytaniu książki i obejrzeniu filmu z czystym sumieniem mogę przyznać, że o wiele bardziej pochłonęła mnie historia przedstawiona na papierze. Wiemy nie od dziś, że nic nie odwzoruje książki. Jestem przekonana, że film mógłby spodobać się młodym widzom niezaznajomionym z twórczością Cassandry Clare, ale jednak mimo dobrej gry aktorskiej Lily Collins i Jamiego Campbell Bower film nie zwala z nóg. Nie oczekiwałam wiele od tej ekranizacji, lecz nie mogę stwierdzić, że jestem nią zachwycona, liczyłam na lepszą obsadę oraz korzystniejsze oddanie klimatu powieści.

Krótko mówiąc, według mnie jest to film do obejrzenia na jeden raz.

Zaczytana

After. Płomień pod moją skórą - Anna Todd

Autor:  Anna Todd
Cykl: After
Liczba stron: 656
Tłumaczenie: Myśliwy Agnieszka
Wydawnictwo: Znak

„After” jest bestsellerową serią książek autorstwa Anny Todd okrzykniętą największym fenomenem ostatnich lat. Przed jej wydaniem autorka publikowała „After” pod pseudonimem na stronie zrzeszającej młodych pisarzy Wattpad.com, gdzie doczekała się milionów odsłon, dzięki którym powieścią zainteresowało się wydawnictwo. W kwietniu 2019 roku miała premierę ekranizacja powieści.

Życie Tessy można podzielić na to, co zdarzyło się przed poznaniem Hardina, i na to, co zdarzyło się później. Kiedy Tessa zaczyna studia, jej życie wydaje się idealnie poukładane: chce spełnić marzenia o pracy w wydawnictwie i jak najszybciej połączyć się z ukochanym Noah, który czeka na nią w rodzinnym mieście. Ale spotkanie Hardina, który wydaje się jej całkowitym przeciwieństwem, wywróci jej życie do góry nogami. Hardin jest arogancki, zbuntowany i w niczym nie przypomina troskliwego Noah. Ale to on budzi w Tessie uczucia, jakich dotąd nie zaznała.

Zbuntowany, arogancki chłopak i grzeczna, poukładana dziewczyna. Słyszeliście gdzieś już o tym? Ja zdecydowanie tak! „After” można określić odgrzewanymi kotletami. Mimo nazwania tej serii największym fenomenem ostatnich lat to, przed jaki i po niej jest mnóstwo bardzo podobnych książek. Po wydaniu „Zmierzchu” czy „50 twarzy Greya” na rynku literackim powstał wysyp powieści o wilkołakach, wampirach czy tych erotycznych. Nic dziwnego, że ciężko jest znaleźć coś oryginalnego.

„After” jest „50 twarzami Greya” dla licealistek. Możemy znaleźć wiele podobieństw w tych dwóch pozycjach. Hardin, jak i Christian lubią sprawiać kontrolę, obaj mieli ciężkie przeżycia w dzieciństwie, które ciągną się z nimi przez całe życie. Tessę mogłabym bez problemu opisać jako młodszą kopię Anny. Więcej między nimi podobieństw niż różnic. Może brak tu tematyki BDSM, ale to nie oznacza, że nasi bohaterowie są grzeczni. W „After” nie brakuje erotycznych scen, które tak naprawdę są umieszczone praktycznie w każdym rozdziale.

Książka mimo swoich prawie 700 stron składa się z powtarzającego się schematu, więc bez problemu można przewiedzieć ciąg następnych wydarzeń. Podczas lektury udawało mi się to dziesiątki razy. Czytając „After” w wersji fan fiction z członkami One Direction w rolach głównych, jak i tą wydaną wersję miałam bardzo podobne odczucia, a moja opinia o tym dziele bardzo się nie zmienia, więc pozostałam przy niej.

Wiele razy głowiłam się nad powodem trwania naszych bohaterów w tym toksycznym związku czy irytowałam się zachowaniem głównej bohaterki. Spokojnie mogłabym określić Tesse jako naiwną, dziecinną oraz łatwo wierną. Tak naprawdę nie uczyła się ona na swoich błędach i wciąż brnie w błędne koło. Hardin z kolei jest bardzo złożoną i skomplikowaną postacią. Popada ze skrajności w skrajność. Ciężko przewidzieć jego zachowanie. Potrafi ranić i to dotkliwie co wielokrotnie doświadcza na swojej skórze Tessa. Ale pod tą maską Bad boya kryje się skrzywdzona przez los osoba, która próbuje poradzić sobie ze swoją przeszłością.

Hardin jest miły, Tess stwierdza, że chce z nim być, są razem, jemu coś odwala i ją krzywdzi, rozstają się i tak na nowo dziesiątki razy. Bohaterowie rozchodzą się i schodzą niezliczoną ilość razy, a w międzyczasie poznajemy rodziny Tessy i Hardina oraz ich przyjaciół. Tak właśnie wygląda główny schemat książki, ale mimo tego „After” czyta się bardzo szybko, a ostatnie strony sprawiają, że można spaść z fotela! Książkę polecam przede wszystkim młodym czytelnikom lubiącym pikantny romans! Uprzedzam, że przyda się cierpliwość i utrzymanie nerwów na wodzy.   

Zaczytana