Dary Anioła Miasto Kości. Książka vs Film

 

                                                                                   

   

Dary Anioła Miasto Kości to pierwszy tom bestsellerowej serii Cassandry Clare sprzedanej w Polsce w ilości ponad 100 tysięcy egzemplarzy. Seria była pisana z myślą o starszych czytelnikach, a pomysł skierowania jej do młodszych osób narodził się przypadkiem. Gdy Clare zmieniła wiek bohaterów, zdecydowała, że chce opowiedzieć historię o osobach w najważniejszym okresie ich życia, pomiędzy dorastaniem a dorosłością, gdzie trzeba zadecydować kim się chce być, a nie myśleć nad tym, kim się już jest. Zmiana wieku docelowego czytelnika spowodowała, że jej seria stała się jedną z najpopularniejszych na świecie.

Cassandra Clare a właściwie Judith A. Rumelt zaczynała swoją przygodę z pisarstwem między innymi poprzez publikacje swoich blogów o tematyce związaną ze światem „Harry’ego Pottera” oraz „Władcy Pierścieni”, dzięki którym zyskała popularność.

Dary Anioła: Miasto Kości miał swoją premierę w 2013 roku. Twórcy filmu wykorzystali nie tylko tom pierwszy z serii Cassandry Clare, ale również wypowiedzi bohaterów z kolejnych tomów oraz zmienili koncepcje niektórych scen. Jako przykład możemy wziąć zakończenie filmu, które zostało całkowicie zmienione.

Być świadkiem morderstwa – to przeżycie, które pozostawia w psychice ślad na całe życie. Clary Fray wiedze życie normalnej, nieco zbuntowanej nastolatki. Gdy jednak pewnego razu w klubie staje się świadkiem bezwzględnego morderstwa popełnionego przez trzech nastolatków na ich rówieśniku, jej dotychczasowa rzeczywistość kompletnie się rozpada.

Kilka różnic, jakie wystąpiły między książką a filmem:

• Clary w książce będąc w Pandemonium, widziała, jak łowcy zabijają demona (niebieskowłosy chłopak), gdy ruszyła zaciekawiona za nim do magazynu, w którym się schowała zza słupem. W filmie nastąpiło to trochę inaczej. Clary od początku obserwowała niebieskowłosego chłopaka, który poszedł za ubraną na biało Isabelle do bardziej ustronnego miejsca w klubie, które od parkietu oddzielone było świecącą siatką lampek. Stojąc po jej drugiej stronie, zauważyła parę i przyglądała jej się z zaciekawieniem. Po chwili doszło do zabicia demona, którego obserwowała dziewczyna.

• Clary zabrała Jace'owi Sensor i dzięki temu przeżyła w walce z Pożeraczem. Nie zostało to ukazane w filmie.

• W książce Simon podczas imprezy u Magnusa zmienił się w szczura. Nie zostało to ukazane w filmie.

• W filmie do Hotelu Dumort, aby ratować Simona przybyła cała czwórka a w książce natomiast tylko Clary i Jace.

• W książce Jace będąc z Clary ukradł wampirom motor napędzany demoniczną energią (do pozostałych nalał święconej wody), w filmie nie miało to miejsca.

W rolach głównych wystąpili:

• Lily Collins - Clary Fray
• Jamie Campbell Bower - Jace Wayland
• Kevin Zegers -  Alec Lightwood
• Robert Sheehan - Simon Lewis
• Jemima West - Isabelle Lightwood
• Jonathan Rhys Meyers - Valentine Morgenstern
• Jared Harris - Hodge Starkweather
• Lena Headey - Jocelyn Fray

Po przeczytaniu książki i obejrzeniu filmu z czystym sumieniem mogę przyznać, że o wiele bardziej pochłonęła mnie historia przedstawiona na papierze. Wiemy nie od dziś, że nic nie odwzoruje książki. Jestem przekonana, że film mógłby spodobać się młodym widzom niezaznajomionym z twórczością Cassandry Clare, ale jednak mimo dobrej gry aktorskiej Lily Collins i Jamiego Campbell Bower film nie zwala z nóg. Nie oczekiwałam wiele od tej ekranizacji, lecz nie mogę stwierdzić, że jestem nią zachwycona, liczyłam na lepszą obsadę oraz korzystniejsze oddanie klimatu powieści.

Krótko mówiąc, według mnie jest to film do obejrzenia na jeden raz.

Zaczytana

After. Płomień pod moją skórą - Anna Todd

Autor:  Anna Todd
Cykl: After
Liczba stron: 656
Tłumaczenie: Myśliwy Agnieszka
Wydawnictwo: Znak

„After” jest bestsellerową serią książek autorstwa Anny Todd okrzykniętą największym fenomenem ostatnich lat. Przed jej wydaniem autorka publikowała „After” pod pseudonimem na stronie zrzeszającej młodych pisarzy Wattpad.com, gdzie doczekała się milionów odsłon, dzięki którym powieścią zainteresowało się wydawnictwo. W kwietniu 2019 roku miała premierę ekranizacja powieści.

Życie Tessy można podzielić na to, co zdarzyło się przed poznaniem Hardina, i na to, co zdarzyło się później. Kiedy Tessa zaczyna studia, jej życie wydaje się idealnie poukładane: chce spełnić marzenia o pracy w wydawnictwie i jak najszybciej połączyć się z ukochanym Noah, który czeka na nią w rodzinnym mieście. Ale spotkanie Hardina, który wydaje się jej całkowitym przeciwieństwem, wywróci jej życie do góry nogami. Hardin jest arogancki, zbuntowany i w niczym nie przypomina troskliwego Noah. Ale to on budzi w Tessie uczucia, jakich dotąd nie zaznała.

Zbuntowany, arogancki chłopak i grzeczna, poukładana dziewczyna. Słyszeliście gdzieś już o tym? Ja zdecydowanie tak! „After” można określić odgrzewanymi kotletami. Mimo nazwania tej serii największym fenomenem ostatnich lat to, przed jaki i po niej jest mnóstwo bardzo podobnych książek. Po wydaniu „Zmierzchu” czy „50 twarzy Greya” na rynku literackim powstał wysyp powieści o wilkołakach, wampirach czy tych erotycznych. Nic dziwnego, że ciężko jest znaleźć coś oryginalnego.

„After” jest „50 twarzami Greya” dla licealistek. Możemy znaleźć wiele podobieństw w tych dwóch pozycjach. Hardin, jak i Christian lubią sprawiać kontrolę, obaj mieli ciężkie przeżycia w dzieciństwie, które ciągną się z nimi przez całe życie. Tessę mogłabym bez problemu opisać jako młodszą kopię Anny. Więcej między nimi podobieństw niż różnic. Może brak tu tematyki BDSM, ale to nie oznacza, że nasi bohaterowie są grzeczni. W „After” nie brakuje erotycznych scen, które tak naprawdę są umieszczone praktycznie w każdym rozdziale.

Książka mimo swoich prawie 700 stron składa się z powtarzającego się schematu, więc bez problemu można przewiedzieć ciąg następnych wydarzeń. Podczas lektury udawało mi się to dziesiątki razy. Czytając „After” w wersji fan fiction z członkami One Direction w rolach głównych, jak i tą wydaną wersję miałam bardzo podobne odczucia, a moja opinia o tym dziele bardzo się nie zmienia, więc pozostałam przy niej.

Wiele razy głowiłam się nad powodem trwania naszych bohaterów w tym toksycznym związku czy irytowałam się zachowaniem głównej bohaterki. Spokojnie mogłabym określić Tesse jako naiwną, dziecinną oraz łatwo wierną. Tak naprawdę nie uczyła się ona na swoich błędach i wciąż brnie w błędne koło. Hardin z kolei jest bardzo złożoną i skomplikowaną postacią. Popada ze skrajności w skrajność. Ciężko przewidzieć jego zachowanie. Potrafi ranić i to dotkliwie co wielokrotnie doświadcza na swojej skórze Tessa. Ale pod tą maską Bad boya kryje się skrzywdzona przez los osoba, która próbuje poradzić sobie ze swoją przeszłością.

Hardin jest miły, Tess stwierdza, że chce z nim być, są razem, jemu coś odwala i ją krzywdzi, rozstają się i tak na nowo dziesiątki razy. Bohaterowie rozchodzą się i schodzą niezliczoną ilość razy, a w międzyczasie poznajemy rodziny Tessy i Hardina oraz ich przyjaciół. Tak właśnie wygląda główny schemat książki, ale mimo tego „After” czyta się bardzo szybko, a ostatnie strony sprawiają, że można spaść z fotela! Książkę polecam przede wszystkim młodym czytelnikom lubiącym pikantny romans! Uprzedzam, że przyda się cierpliwość i utrzymanie nerwów na wodzy.   

Zaczytana

Mroczna Bohaterka: Kolacja z wampirem - Abigail Anne Gibbs

Autor: Abigail Anne Gibbs

Cykl: Mroczna Bohaterka

Liczba stron: 560

Tłumaczenie: Jędrzej Polak

Wydawnictwo:  Muza

Niepokorna Violet, wampir z królewskiego rodu, zakazana namiętność i prastara przepowiednia.

Przypadkowe spotkanie na Trafalgar Square odmienia życie Violet Lee. Poznaje świat, którego istnienia nawet sobie nie wyobrażała: miejsce poza czasem, w którym elegancja, bogactwo, wspaniałe rezydencje i wytworne przyjęcia są znamionami dekadencji, w jakiej żyją jej mieszkańcy. Za tym przepychem kryje się mrok, którego ucieleśnieniem jest charyzmatyczny, przystojny i śmiertelnie groźny Kaspar Varn. Violet połączy z Kasparem niebezpieczna namiętność, za którą obydwoje będą musieli zapłacić wysoką cenę.

Na tę książkę wpadłam przypadkiem, szperając w sieci. Szukałam czegoś lekkiego, idealnego do zabicia czasu podczas choroby. Opis mnie zaintrygował, a w okładce się zakochałam, ale mimo tego wciąż miałam mieszane uczucia. Temat wampirów z lekka mi się wówczas przejadł i bałam się kolejnej podróbki „Zmierzchu” autorstwa Stephenie Meyer, która zresztą i tak nie była pozycją wysokich lotów. Jednak coś mnie tchnęło i chwyciłam za tę książkę.

„Mroczna bohaterka: kolacja z wampirem” jest debiutem autorstwa Abigail Gibs, który stał się fenomenem na skalę światową. Książka była publikowana przez nastoletnią autorkę w sieci na stronie wattpad.com w rozdziałach i pod pseudonimem Cansel2. Rosnąca popularność historii sprawiła, że zyskała niebywały rozgłos i zainteresowały się nią wydawnictwa. Powieść na początku nosiła tytuł „Kolacja z wampirem i czy wspomniałam, że jestem wegetarianką?” więc został on skrócony, książka zredagowana i wydana oraz przetłumaczona na siedemnaście języków.

Violet Lee jest nastolatką, która przebywała w niewłaściwym miejscu i o niewłaściwym czasie. Bardzo późnym wieczorem na Trafalgar Square czeka na swoją przyjaciółkę, Ruby, która się nie zjawiła. Gdy już ma wracać do domu, zostaje światkiem masowego morderstwa. Widzi jak grupa niezwykle szybko poruszających się istot, zabija trzydzieści osób, po czym sama zostaje przez nie porwana. Trafia na królewski dwór wampirów, gdzie poznaje mroczne tajemnice świata. Zostaje postawione przednią nie lada wyzwanie. Żyć jako człowiek, lecz do końca życia w niewoli, bądź przejść na stronę wampirów i stać się jedną z nich.

Kaspar Varn to wampir z krwi i kości będący następcą trony królewskiego rodu wampirów. Zabija dla zabawy i po to, aby przetrwać. Jest niebezpieczny i nieobliczalny. To dla Violet najgorszy z wampirów. Nigdy nie wiadomo czego można się po nim spodziewać. Raz jest potulny, jak baranek a za chwilę staje się niebezpiecznym drapieżcą. Kaspar sam jest zaskoczony przyciąganiem, jakie odchów w stosunku do Violet. Dziewczyna wzbudza w nim niemałe emocje. Uczucia tych dwoje jest dla nich samych zaskoczeniem.

Brytyjska odpowiedź na „Zmierzch” ma swoje wady, jak i zalety. Akcja już od pierwszych rozdziałów mknie jak oszalała, ale jednak spowalnia, by na nowo ruszyć z jeszcze większą dynamiką. W tej powieści odczuwamy to, iż była ona wcześniej publikowana na „blogu” i że jest ona debiutem. Uważam, że autorka książki „Mroczna Bohaterka: Kolacja z wampirem” wykonała dobrą robotę. Jest ona znacznie mroczniejsza i krwawa od innych pozycji młodzieżowych skupiających się na świecie wampirów. Pokazuje nam, że wampiry naprawdę są niebezpieczne i gryzą. Książka Abigail Gibbs jest idealną pozycją, by oderwać się od codziennej rutyny i zostać częścią mrocznego świata przepełnionego krwią oraz złymi wampirami.

Zaczytana

Roziskrzone noce - Beatrix Gurian

Autor: Beatrix Gurian

Cykl: Roziskrzone noce

Liczba stron: 368

Tłumaczenie: Agata Teperek

Wydawnictwo: Jaguar

Akcja zaczyna się podczas podróży do Duńskiego pałacu, w którym Philia wraz z rodziną miała rozpocząć nowy rozdział w życiu. Dziewczyna nie była zachwycona z konieczności przewrócenia swojego życia z powodu ślubu matki z hrabią Frederikiem von Rabenem. Najchętniej zostałaby w Berilinie i niczego nie zmieniła, ale co ma do gadania siedemnastoletnia dziewczyna, która nie chciała utknąć na co dzień pośród pałacowych murów zapewne w towarzystwie przybranej siostry. Wygodne łóżko, stroje od najlepszych projektantów i park z różanym ogrodem jest niczym w porównaniu z dziwnym wrażeniem, że w tym wszystkim coś jest nie tak, a mieszkańcy pałacu zdają się skrywać jakąś tajemnicę. Kiedy dziewczyna spotyka Nelsa, przystojnego, przybranego brata okazuje się, że zna on odpowiedzi na wiele nurtujących ją pytań...

Jest to pierwsza powieść autorstwa Beatrix Gurian, z jaką do tej pory miałam styczność. Jest ona pisarką na pełen etat i autorką ponad trzydziestu książek dla dzieci, młodzieży i dorosłych.

„Roziskrzone noce” to książka z cudowną historią oprawioną w pięknym językiem, której akcja dzieje się we współczesnym świecie pełnym młodzieńczych zwrotów i selfie, dla których świetnym kontrastem jest wiekowy pałac na północy Danii pełen rzeczy mających swoją historię. Intryga, jaka się w nim zaostrza z każdym rozdziałem, staje się coraz większą tajemnicą intrygującą czytelnika. Wiele razy miałam ochotę przejść do ostatniego rozdziału i ulżyć swojej ciekawości.

Świetnymi wątkami były te związane z mitologią nordycką. Do tej pory spotykałam się w książkach z nawiązywaniami do mitologii greckiej, ale tym razem przeszłam miłe zaskoczenie. Autorka świetnie wprowadziła poszczególne nawiązania i wykreowała ciekawe sytuacje, czerpiąc inspiracje z mitów.

Pomimo kilku sytuacji, które udało mi się przewidzieć, doznałam wielu zaskoczeń. Jednym z nich było pierwsze spotkanie Phili i Nelisa. Autorka mnie kompletnie zszokowała, ponieważ nie spodziewałam się takiego obrotu sytuacji, ale pomimo tego pochłaniałam wątek z zapartym tchem i wielkim uśmiechem na twarzy. To po prostu była miłość od pierwszego wejrzenia!

"Roziskrzone noce" spod pióra Beatrix Gurian jest pozycją pełną tajemnic, niebezpieczeństwa, intryg i miłości. To powieść młodzieżowa, ale sądzę, że mogłaby zaintrygować również starszych czytelników. Nie zawiodłam się na tej pozycji literackiej i wiele razy autorka mnie pozytywnie zaskoczyła. Nie jest to książka, której fabułę da się do końca przewidzieć. Posiada wiele zwrotów akcji i podsyca z każdą stroną ciekawość czytelnika.

Zaczytana

Czerwień rubinu - Kerstin Gier

Autor: Kerstin Gier
Cykl:   Trylogia Czasu
Liczba stron: 344
Tłumaczenie: Agata Janiszewska
Wydawnictwo: Media Rodzina

"Czerwień rubinu" jest pierwszym tomem "Trylogii Czasu" autorstwa Kerstin Gier. Jest to seria, która zawładnęła tysiącami serc i przez długi czas niosąca miano białego kruka! Niemiecka pisarka w 2012 roku za Trylogię dostała Nagrodę Małego Donga, a od roku 2017 w Polsce znów został wznowiony druk bestsellerowej serii, ale tym razem oprawiony w oryginalne okładki zapierające dech w piersi.

"Czerwień rubinu" wprowadza nas do całkiem nowego, magicznego zakątku współczesnego Londynu. Sądziłeś, że podróże w czasie to zwykła bajka? Co powiesz na gen umożliwiający to? 

Szesnastoletnia Gwendolyn Shepherd pochodzi z dość nietypowej rodziny, choć sama nie jest znów taką zwykłą nastolatką. W jej rodzinie gen podróży w czasie jest dziedziczony w linii żeńskiej i tak samo jest z jej kuzynką Charlottą. Dziewczyna od najmłodszych lat jest uczona historii, języków, etykiety i szermierki. Wszystkiego, co może jej się przydać podczas podróży w czasie, jednocześnie staje się tą najważniejszą w rodzinie. Jakim zaskoczeniem był fakt, że to Gwendolyn, a nie Charlotta przeskoczyła w czasie. Na początku starała jej się pomóc najlepsza przyjaciółka Leslie, ale jednak była tu potrzebna pomoc eksperta. W taki o to sposób matka Gwenny zabiera ją do kwatery głównej Strażników, gdzie jest poddana kontroli i poznaje Gideona, jedenastego podróżnika, który całą misję wykonałby sam, ale fakty są takie, że bez Gwendolyn jest to niewykonalne. W krótkim czasie życie szesnastolatki staje na głowie. Duchy widywała już wcześniej, ale skoki między epokami i poznawanie swoich przodków jest niczym podróż do kosmosu, wydaje się niewykonalne, ale jednak...

Kerstin Gier stworzyła świetną historię oprawioną o podróże w czasie, intrygi i  wątek romantyczny oraz sporo zabawnych momentów. Język, jakim operuje, przeważnie jest lekki, ale nie brakuje w nim fachowych czy obcojęzycznych zwrotów. Ponadto wszystko autorka w niesamowity sposób oddała obraz oraz klimat poszczególnych epok. Nie raz miałam wrażenie, że podróżuje wraz z bohaterami.  

Poza wątkiem podróży w czasie poznajemy tę normalną część życia Gwendolyn. Szkoła, wymagający nauczyciele, docinki ze strony popularnych dziewczyn, niezbyt przyjemne zaloty ze strony klasowego kolegi i najlepsza przyjaciółka Leslie — są to nieodłączne elementy życia Gwendolyn. Co prawda jest to wątek poboczny i czasami potrafi znudzić, ale jednak stanowi tło całej historii.

"Czerwień rubinu" jest zdecydowanie pozycją młodzieżową. Osobiście jestem zachwycona całą historią i nie znajduję w niej wad. Jeśli chcesz chwycić za tę pozycję radzę się zaopatrzyć w kolejne tomy. Kończąc "Czerwień rubinu" na pewno od razu chwycisz za  "Błękit szafiru" i "Zieleń szmaragdu". 

Zaczytana

Tylko twój - Vi Keeland

Autor: Vi Keeland
Cykl:  Cole
Liczba stron: 320
Tłumaczenie: Gabriela Iwasyk
Wydawnictwo: Wydawnictwo Kobiece

Sydney przyłapała narzeczonego na zdradzie zaledwie dwa miesiące przed ślubem. Miała zaplanowany cały miesiąc miodowy w niezwykłym miejscu na Hawajach. Miał być to czas pełen złocistego piachu, turkusowej wody, pięknych słów i czułych chwil. Mimo tak bolesnego przeżycia nie zrezygnowała z wakacji i wyruszyła w podróż z najlepszą przyjaciółką Sienną. To właśnie na Hawajach Sydney poznała niezwykle przystojnego Jacka i przeżywa z nim mnóstwo upojnych chwil. Z czasem między tą dwójką zaczęło rodzić się uczucie, a urlop dobiegał końca, jednak Jack nie należy do mężczyzn, o których łatwo zapomnieć.

Do tej pory nie miałam styczności z żadnym z dzieł Vi, a sięgając po "Tylko twój" byłam pewna obaw. Nie chciałam natknąć się na kolejny płytki romans, w którym główni bohaterowie będą już od pierwszych stron przyprawiać o ból głowy i irytację. Od dłuższego czasu często natykałam się na tę pozycję i postanowiłam w końcu dać jej szansę.

Nie mogę napisać, że w tej książce nie ma schematów, bo to nieprawda. Do ponad połowy autorka niczym mnie nie zaskoczyła, a akcja miejscami była przewidywalna, ale jednak gdy bohaterowie wrócili z Hawaii i Sydney zaczęła tak naprawdę poznawać Jacka, nie raz doznawałam szoku! Autorka naprawdę świetnie pociągnęła akcję, ubarwiając ją o elastyczne opisy i humorystyczne dialogi.

Dzięki narracji pierwszoosobowej mogłam lepiej poznać Sydney i jej historię. Jest ona osobą pragnącą zapomnieć o bolesnych chwilach, jakie przeżyła z byłym i jednocześnie walczącą ze sobą, by ponownie zaufać mężczyźnie. Był to dla mnie bardzo ciekawy wątek, ale jednak zdziwiłam się, że po tak krótkim czasie od rozstania skusiła się na wakacyjny romans. Będąc na miejscu bohaterki, zapewne bym przeżywała tak tragiczne rozstanie, w końcu było to siedem lat związku!

Wątek miłosny, jak i erotyczny został przedstawiony dość dokładnie. Czasami odnosiłam wrażenie, że było go aż nadto, ale wraz z kolejnymi rozdziałami akcja nabrała tępa i już się na nich tak nie skupiała. To były właśnie między innymi chwile bliższego poznawania Jacka.

Lekki styl, jakim operuje autorka, sprawił, że "Tylko twój" czytało się szybko i przyjemnie. Nie jest to lektura wysokich lotów, ale umilają ją dynamiczne dialogi pełne humoru. Plastyczne opisy sprawiają, że czytelnik bez problemu wyobrazi sobie daną scenę. "Tylko twój" autorstwa Vi Keeland jest lekką pozycją, która z pewnością uprzyjemni kilka godzin wolnego czasu. 

Zaczytana

Domniemanie Niewinności: Oskarżyciel - Whitney Gracia Williams

Autor: Whitney Gracia Williams

Cykl: Domniemanie Niewinności

Liczba stron: 128

Tłumaczenie: Ryszard Oślizło

Wydawnictwo: Wydawnictwo Kobiece

"Oskarżyciel" autorstwa Whitney Gracia Williams to pierwszy tom z cyklu "Domniemanie Niewinności", który niemal że pochłonęłam. Każda z części jest dość krótka co wywołuje mieszane uczucia, ale jednak, są one przepełniona zbiegami okoliczności oraz zdarzeniami o których trudno zapomnieć. Po skończeniu jednego tomu wręcz niemożliwym jest nie przejście do kolejnego.

Andrew Hamilton jest wziętym prawnikiem, który nie traci czasu na dłuższe związki, a noce spędza z poznanymi w sieci przypadkowymi kobietami. Interesują go tylko znajomości bez zobowiązań, które kończą się na jednej kolacji i jednym spotkaniu. Kiedy pewnej nocy zaczyna konwersację z Alyssą, jest przekonany, że rozmawia z młodą nieatrakcyjną prawniczką, która jest molem książkowym. Andrew myśli, że może jej zaufać i wkrótce dzieli się z nią nie tylko wiedzą, ale i szczegółami swoich podbojów. Wkrótce na staż do jego kancelarii zgłasza się długonoga blondynka o intrygującym spojrzeniu, która przedstawia się jako Aubrey Everhart i jest 22-letnią studentką prawa. Zszokowany Andrew łączy fakty i rozpoznaje w niej… Alyssę. 

Czy to możliwe, aby jedyna kobieta, o której myśli od miesięcy, okazała się podstępną kłamczuchą? Czy Andrew zaufa komuś, kto zawiódł go tak bardzo?

Autorkę Whitney G. mogliśmy poznać dzięki "Turbulencji", książce będącej jej POLSKIM DEBIUTEM. Cudowna historia, styl oraz język sprawiły, że na cykl "Domniemanie Niewinności" czekało się z zapartym them.

Gdy chwyciłam za pierwszy tom, skończyłam go jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki. Oryginalny pomysł, lekki styl i tępo nadane historii sprawiają, że to wszystko jest świetną całością, której nadano nutkę tajemniczości. Jedyną rzeczą działającą na niekorzyść dzieła jest podzielenie go na trzy tomy. Zastanawia mnie, dlaczego tak postąpiono? Co tym kierowało?

Polecam tę książkę wszystkim miłośnikom romansów. Jest to świetna pozycja na relaksujący wieczór. "Oskarżyciel" jest oryginalną historią skrywającą tajemnicę, którą warto odkryć.

Zaczytana